Νεοελληνική πόλη

...

Εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω πλαστικώ...

Πολυδιαφημισμένο, διαρκεί τριάντα μέρες

Εσταυρωμένος που θυμίζει Νταλί

Πλαστικός παράδεισος

Πλαστικά περιστεράκια

Πλαστικά αγγελάκια

Κι ένας πλαστικός καθολικός Χριστούλης

Δεν παίζουμε με τον ανθρώπινο πόνο, ούτε με το θάνατο. Όμως τόσο πλαστικό στα νεοελληνικά νεκροταφεία είναι απορίας άξιον.

Του νεκρού κυνηγού

Πλαστικά παπάκια κρατούν συντροφιά στο νεκρό κυνηγό

Ο μακαρίτης σε μέρες δόξας, περικυκλωμένος από τα θηράματά του

Καθαροί απόγονοι

Αρχαίο ταφικό μνημείο και νεοελληνικός σκουπιδοντενεκές κάτω από τον Άγιο Δημήτριο Λουμπαρδιάρη

Το σπίτι στο χωριό

Δεν περιγράφω άλλο

Παραδοσιακό και μοντέρνο

Archodissa

Archodissa μου εσύ, φωνάρα είσαι!

Φάτε μάτια πσάργια

Μην είστε κορόιδα: αυτά που γράφονται με ψ είναι μπαγιάτικα

Εθνική οδός

Τι λες να πάρουμε ρε; Kebab ή kempap;

Κ0λ0ς κλ@σμ3ν0ς, γιατρός χ3σμ3ν0ς!

Από είσοδο τουαλέτας δημοσίου νοσοκομείου της Αθήνας. Γιαυτό και ο τίτλος

Τι πίνεις;

Ελλάδα, αγάπη μου

Γαϊδουριά με υπογραφή

Η Μύκονος του Ιονίου

Κάτι απροσδιόριστο σε σχήμα ανεμόμυλου στο Γιαννιτσοχώρι Ηλείας

Τα κακά της εξόρυξης πετρελαίου

Μνημόνιο vs graffiti: 1 - 0

ΚΤΕΛ Ηλείας

Κουρελού από τον αργαλειό της μάνας στα σκαλιά του λεωφορείου. Αποκλείεται να μην έχει και δαντέλα στο παρμπρίζ

Το ανυπέρβλητο κιτς της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής: το «Κάτι το Ωραίον!» στη Lifo!

Διαβάστε εδώ το άρθρο της Lifo, όπου γίνεται αναφορά στο «Κάτι το Ωραίον!». Ευχαριστούμε πολύ τη συντάκτρια Άλκηστη Γεωργίου και επιφυλασσόμεθα για περισσότερους νεοελληνικούς άθλους.

Κομματάρα για τους φανατικούς συλλέκτες ακροκεράμων

Το μετάνοιωσα που δεν το πήρα. Στο καλό!

Παγκάκι lol

Οργανισμός Λιμένος Λαυρίου. Τι χαριτωμένο!